Rehabilitacja ruchowa stosowana jest najczęściej w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu, w zespołach bólowych kręgosłupa, po udarach mózgu, w niektórych chorobach układu oddechowego, w chorobach reumatoidalnych i innych.

Jej nadrzędnym zadaniem  jest poprawa jakości oraz ilości ruchu. Stosowanie rozmaitych metod leczenia ruchem umożliwia uzyskanie maksymalnej poprawy utraconych funkcji, kompensacje istniejących dysfunkcji oraz przeciwdziałanie wtórnym zmianom w układzie kostno- mięśniowym w postaci ograniczeń ruchomości.

Realizowana jest zarówno w formie terapii indywidualnej (dostosowanej do stanu pacjenta), jak i w formie terapii grupowej:

Terapia S-E-T – wykorzystuje zasady ćwiczeń czynnych w odciążeniu, można ją stosować w okresie ostrym, przewlekłym schorzenia, jest oparta na działaniu przeciwbólowym, rozluźnieniu, mobilizacji i automobilizacji, trakcji i autotrakcji. Trening powoduje zwiększenie ruchomości, siły, wytrzymałości, stabilizacji.

Terapia manualna – jest specjalizacją w dziedzinie fizjoterapii zajmującą się manualnym badaniem i leczeniem pacjentów z dolegliwościami w obrębie układu ruchu (układu nerwowego, mięśniowo-powięziowego i kostnego), których przyczyną może być nieprawidłowa praca stawu, obkurczona torebka stawowa, uciśnięty nerw, nadmiernie napięty lub skrócony mięsień, rozciągnięte więzadło. Zależnie od przyczyny problemu terapeuta dobiera odpowiednią technikę leczenia.

Gimnastyka przyrządowa Cardio – trening Cardio prowadzony na bieżni, rowerku stacjonarnym i elipsie. Dobrze ułożony trening sprawia, że do pracy angażowane są wszystkie grupy mięśni. Przyczynia się on do wzmocnienia wydolności mięśnia sercowego i poprawy ogólnej wydolności organizmu.

Nordic Walking  – forma rekreacji polegająca na marszach ze specjalnymi kijkami. Osoby uprawiające Nordick Walking w większym zakresie angażują mięśnie ciała, co prowadzi do większego ich wzmocnienia.  Prawidłowo prowadzony trening Nordick Walking usprawnia układ oddechowy i sercowo – naczyniowy, zwiększa pobór tlenu w zależności od intensywności wbijania kijków. W czasie chodzenia rozwija się siła i wytrzymałość ramion, zwiększa się stabilność ciała i odciążone są stawy, co jest ważne u osób starszych. W porównaniu ze zwykłym chodem, uprawiający Nordic Walking spala przeciętnie od 20 do 40% więcej kalorii.